حبیب خواننده قدیمی ایرانی در رامسر در گذشت

حبیب محبیان معروف به «حبیب»، خواننده قدیمی که پیش از این عنوان کرده به بیماری صعب العلاجی مبتلا است، صبح امروز به دلیل ایست قلبی در روستای نیاسته کتالم رامسر درگذشت و در شصت و سه سالگی در وطنش بدرود حیات گفت.

سرویس خبر رسانه مجله فارسی پرمگ ؛ حبیب محبیان که در چند سال اخیر در مناطق شمالی ایران زندگی کم‌حاشیه‌ای را در پیش گرفته بود و می‌کوشید تا در پایان عمرش مجدداً در ایران فعالیت رسمی داشته باشد، صبح امروز -جمعه- بر اثر ایست قلبی بدرود فوت کرد. مطابق با اظهارات مسئولان اورژانش ساعت ۹:۱۷ طی تماس با مرکز پیام اورژانس غرب استان مازندران برای انجام مأموریت در روستای نیاسته در کتالم رامسر درخواست آمبولانس شد.

پس از اعلام مأموریت بلافاصله، تیم اورژانس به محل اعزام شدند و پس از بررسی وضعیت متوجه شدند که متأسفانه وی فاقد هرگونه علائم حیاتی و سیانوز کامل و مردمک‌ها گشاد شده بود و بدین ترتیب این خواننده قدیمی در ایران درگذشت. حبیب محبیان که ۶۳ سال سن داشت، سابقه مشکل قلبی داشته و اقدامات احیای قلبی و عروقی برای بازگرداندنش مؤثر نبود.

حبیب در چهارم مهر ۱۳۳۱ در شمران تهران به‌دنیا آمد. در خانوادهٔ او، برادرانش نیز به موسیقی علاقه داشتند اما تنها خود حبیب به موسیقی حرفه‌ای روی آورد. علی‌رغم تمایل سایر برادرانش به ویولن، علاقهٔ وی از ابتدا به گیتار بود. دوران نوجوانی حبیب مصادف با پیدایش گروه بیتلز در دهه ۶۰ میلادی اروپا شد و این باعث علاقهٔ بیشتر وی به موسیقی گردید. با پذیرفته شدن در آزمون صداوسیما، زیر نظر مرتضی حنانه به فراگیری اصول و تدابیر آهنگسازی روی آورد.

او بعدها توانست به‌عنوان خواننده در تلویزیون استخدام شود و اولین آلبومش یعنی «مرد تنهای شب» که در سال ۱۳۵۶ منتشر کرد و در نهایت پس از یک سلسله حواشی در سال ۱۳۶۰ ایران را ترک کرد و از سال ۱۳۶۴ ساکن لس آنجلس آمریکا و عمده فعالیت‌هایش نیز در زمان سکوت در آمریکا انجام شد. محبیان در سال ۱۳۸۸ به یک باره قصد سفر به ایران کرد و با پذیرش برخی شرایط به ایران بازگشت و در مناطق شمال کشور اقامت کرد که مدتی بعد از بازگشتش به ایران، این اتفاق رسانه‌ای شد.

پس از بازگشت حبیب، برخی گزارش‌ها حکایت از آن داشت که او در نامه‌ای به وضعیت نامساعد جسمی‌اش اشاره کرد و تاکید کرده بود: «اينجانب تاكنون در آهنگ هاي خود هيچگاه عليه نظام جمهوري اسلامي ايران چيزي نخوانده ام. خواهشمندم به دليل وضعيت جسماني من، با بازگشتم به ايران موافقت فرماييد زيرا من از يك بيماري صعب العلاج (سرطان) رنج مي برم.»؛ نامه‌ای که صحت و سقمش هیچ‌گاه مشخص نشد.