سلامت

علایم ناشناخته آبله میمون که پزشکان هم از آن بی اطلاعند

آبله میمون

علائم آبله میمون می تواند متفاوت‌تر و فراتر از چیزی باشد که پزشکان تا کنون می دانستند.

از آنجا که شیوع جهانی آبله میمون و شیوع بیش از ۱۶۰۰۰ نفر در جهان یک تهدید بین‌المللی محسوب می‌شود، سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است این موضوع یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی در جهان است.

جنیفر مک‌کوئیستون، معاون مدیر بخش پاتوژن‌ها و آسیب‌شناسی با عواقب بالا در مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، روز جمعه گذشته گفت: «به خاطر اینکه ممکن است انتقالی در سطح جامعه اتفاق بیفتد ما می‌خواهیم واقعاً تلاش‌های نظارتی و مراقبتی خود را افزایش دهیم.» این اختلاف در تشخیص ممکن است به این علت باشد که علائم آبله میمون در این شیوع می‌تواند بسیار بیشتر از مواردی باشد که تا کنون می‌شناختیم.

بنابراین، مسئولین بهداشتی از تمام کارکنان مراقبت‌های بهداشتی و کسانی که ممکن است در معرض آن قرار گرفته باشند، می‌خواهند که مراقب علائم آبله میمون، مخصوصاً نشانه‌های راش باشند. این علائم شبیه چیزی که در کتاب‌های درسی پزشکی آمده، نیستند.

دکتر وین و دیگر پزشکان درگیر با شیوع این بیماری می‌گویند: آنچه در این شیوع گسترده اتفاق می‌افتد می‌تواند بسیار پیچیده تر ظریف‌ تر باشد. در واقع، برخی از بیماران تنها یک یا دو ضایعه کوچک دارند که به راحتی می‌توان آن‌ها را با ضایعات ناشی از چندین بیماری مقاربتی مانند تبخال و سیفلیس اشتباه گرفت.

در کتب درسی و بسیاری از وب‌سایت‌های آژانس، آبله میمون به‌ عنوان بیماری توصیف می‌شود که با علائمی شبیه آنفولانزا مثل تب، خستگی و یک غده لنفاوی متورم شروع می‌شود و سپس تقریباً بعد از یک هفته راش نخست بر روی صورت و سپس در اندام‌ها ظاهر می‌شود. این بثورات تاول‌های دردناکی است که در نهایت پر از چرک شده و پوسته پوسته می‌شوند و می‌توانند کل بدن را بپوشاند.

راش همیشه بر روی صورت یا اندام‌ها نیست و غالباً از ناحیه تناسلی یا مقعد شروع می‌شود و گاهی وقت‌ها به سایر قسمت‌های بدن سرایت نمی‌کند.

دکتر وین می‌گوید: ضایعات آبله پوستی سرتاسر بدنتان را فرا نمیگیرد بلکه تنها در یک نقطه از بدن مثل ناحیه تناسلی ممکن است راش موضعی عارض شود. برخی افراد تنها یک یا دو آبله دارند. بنابراین تعداد آن‌ها زیاد نیست. گاهی وقت‌ها حتی یک آبله هم وجود ندارد بلکه فقط یک زخم یا دهانه دیده می‌شود. حتی اگر تنها بخش کوچکی از بدن تحت تأثیر قرار گرفته باشد، نمی‌توانیم بگوییم آبله میمونی لزوماً یک بیماری خفیف و پیش پا افتاده است.

این پزشکان می‌گویند: گاهی وقت‌ها بیماران یک غده لنفاوی متورم مواجه می‌شوند و گاهی وقت‌ها این طور نیست.

مقامات بهداشتی بریتانیا روز سه شنبه اخیر اظهار کردند: اما بیشتر مواردی که تا کنون شناسایی شده در بین مردان همجنس گرا، دوجنسه و مردانی مشاهده شده است که با مردان رابطه جنسی دارند، بنابراین از این افراد خاص انتظار داریم که از علائم آن آگاه باشند، مخصوصاً اگر اخیراً شریک جنسی جدیدی داشته اند.

در کل، آبله میمون معمولاً از طریق تماس نزدیک با فرد آلوده و تماس با بثورات یا ضایعات پوستی سرایت پیدا می‌کند.

آن ریموین (متخصص آبله میمونی در «دانشگاه کالیفرنیا») در این مورد گفت: پنجره مهات‌ها برای کنترل [این بیماری] شتابان در حال بسته شدن است. به احتمال قوی موارد بسیار زیادی وجود دارد که ما از آن بی‌خبریم.

گرگ گونسالوز (Gregg Gonsalves)، همه گیرشناس در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه ییل آمریکا در مورد پیشی گرفتن تقاضا بر عرضه واکسن آبله میمون، در نیویورک تایمز گفت: این وضعیت، مانند آن است که امروز که آتش سوزی در حال گسترش است، بگوییم ما تانکری از آب داریم که هفته آینده می‌رسد.

منبع: وبسایت نشنال ریدیو

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا