نتیجه (جواب) استخاره صفحه 265 قرآن کریم

{ صفحه: 265 / سوره: حجر }

هنگامی که بر او وارد شدند، پس سلام گفتند. [ابراهیم] گفت: ما از شما ترسانیم.

گفتند: نترس که ما تو را به پسری دانا مژده می دهیم.

گفت: آیا با آنکه پیری به من رسید، مژده ام می دهید؟ به چه مژده می دهید؟

گفتند: تو را به بشارتی درست و به حق [که واقع شدنی است] مژده دادیم؛ بنابراین از ناامیدان مباش.

گفت: چه کسی جز گمراهان از رحمت پروردگارش ناامید می شود؟!

[سپس] گفت: ای فرستادگان! کار مهم شما چیست؟

گفتند: ما به سوی قومی گنهکار فرستاده شده ایم [تا نابودشان کنیم.]

مگر خاندان لوط را که قطعاً همه آنان را نجات می دهیم،

مگر همسرش را که [به سبب روی گردانی اش از حق] مقدّر کرده ایم از بازماندگان [در شهر و نابودشوندگان] باشد.

پس هنگامی که فرستادگان خدا نزد خاندان لوط آمدند،

لوط گفت: بی تردید شما گروهی ناشناخته اید.

گفتند: [نه، ما آشنا هستیم] با چیزی نزد تو آمده ایم که قومت همواره در آن تردید داشتند.

و ما واقعیتی قطعی و مسلّم را [که همان عذاب الهی است، جهت نابودی مردم] برای تو آورده ایم و یقیناً راستگوییم.

پس [چون] پاره ای از شب [گذشت] خاندانت را کوچ ده و خودت دنبال آنان برو و هیچ یک از شما [به شهر] بازنگردد، و آنجا که مأمور هستید، بروید.

ما [کیفیت] این حادثه [بزرگ] را به او وحی کردیم که هنگامی که مجرمان وارد صبح شوند، بنیادشان برکنده خواهد شد.

و اهل شهر [با آگاه شدن از مهمانان لوط] شادی کنان [به خانه لوط] آمدند.

لوط گفت: اینان مهمانان منند، آبروی مرا نبرید.

از خدا پروا کنید و مرا [نزد مهمانانم] خوار و بی مقدار نسازید.

گفتند: مگر ما تو را [از مهمان کردن] مردمان نهی نکردیم؟